26 Kasım 2008 Çarşamba

Eflatunu Anlatmak,Sevgiye Kör Birine...




Tatmamıs birine anlatmak zor sevgiyi..
Hani kör birine renkleri tarif etmek gibi...
Biliyorum ki ne yaparsam yapayım asla tam anlamıyla göremiceksin..
Sana kırmızıyı anlatamıyacagım mesela..kanamayı gercekten...
Yada maviyi...Umudu...
Beyazı...Aydınlıgı...
Pembeyi,..Hayalleri...
Moru...Düs kırıklıgını...
Yesili...Huzuru...
Anlatamam ama tarif edebilirim...
Askın rengi eflatundur...Kırmızıdan uzak,mora yakın
Siyahlar karısmıs icine pembenin...birazda kırmızı...
Özlemin rengi ise laciverttir...Siyahtan uzak,maviye yakın...
Ayrılıgın ki sarap...Siyaha da yakın kırmızıya da...
Gözyaslarınki gri...Beyaza siyahlar yagdıran...
Sana sevginin rengini anlatamam,sevginin rengi sudur...
Berrak ama tarif edilemez...




Sana sadece siyahı anlatabilirim sürekli gördügün...
Yalnızca karamsarlıgı tarif edebilirim sana...
Gözlerini ben acamam...Sen sımsıkı kapatmısken...
Sevgiyide anlatamam sen böylesine körken...



Senin rengin bende alaca...bir mozaiksin gökkusagından adeta..
Benim rengim sende zifiri...istersen farkedebilecegin karanlıkta...
Elimde tutuyorum gökkusagını hala...
Sen ister gözlerini ac ister acma...




Ben zifiriyim bulucaksın beni karanlıga gözlerin alıstıgında...
Yeniliceksin merakına,acıcaksın gözleirini bir anda..
Korkum ısıgın gözlerini alması, gözlerini actıgında...
Ve bıraktıgın yerde olmamam,sevgiyi anladıgında...
Belki utanıcaksın o zaman,simdi hissettiklerinden siirlerimi okudugunda...
Ama tek birseyden eminim acıyacaksın geçen zamana...
Ve böylesine tükettigine sevgiyi,harcadıgına...

-lilith-


0 yorum: