16 Kasım 2008 Pazar

Bürünmesi bi ateşböceginin karınca kostumune...{Ateşböcegi Masalı,3.Kısım}


Ve yeni bir benle baslamak yeni bir güne...
Geçmişe dair ne varsa yakmış halimle...


Dönememek adına yakmış tüm gemileri...
Ne kadar acıtsada içini...
Mecbur kalmış ve yarım bırakmaya karar vermiş masalındaki herseyi...
Oldugu gibi,fazlası ve eksigi..
Düşünmekten yorulmuş artık bu eski karanlık esiri...
Ve silmiş düne dair ne varsa,temizlemiş zihnini...
Öncelikle yenilemekle başlamış hayallerini...
Ve koyulmuş zor olsada en baştan yaşamaya herşeyi...
Geçmiş hiç olmamış gibi sanki...
Karar vermiş oldugu gibi bırakmaya herşeyi...
Çıkarıp sökmek zorunda kalsada kalbini...
Yapmak zorundaymış kalmayınca caresi...
Kapatmış gözlerini ve sıkmış dişlerini...
Büyük bir çıglıkla sökmüş kalbini...
Atmış arasına yaktıgı gemilerin,hala sızlarken içi...
Karanlıktan kurtulmak için buymuş tek çaresi...
Yenilenmek ve dönememek geri...
Karınca almış,ateş böceginin yerini
Ne hayalperest ne de ışık sacmaya meraklı eskisi gibi...
Mantıklı ve çalışkan ve yarını düsünen yeni biri...
Duygusuz ve ruhsuz belki...
Ama atmış bir kere kalbini...
Eskiden kalbi yönetirken zihnini...
Elinde sadece kalmış zihni...
Ve o yönetmeye başlamış tüm benligini...
Başaramazmış degismeyi,atmadan kalbini...
Yapmış bir kere ve ödicekmiş agır bedelini...
Üstelik bir karıncayla karanlıgın ne işi olurmuş ki...
Kurtulcakmış işte herseyden tam da istedigi gibi...
İstemesi gerektigi gibi....
Alışması zor bu yeni haline tabi ki...
Ama denicek ve alışmalı,zorlamalı kendini...
Yapıcam diyipte neleri yapmadı ki...
Dönüşü olmadıgına göre geri...
Ve beceremeyecekse bunu ateşböcegi...
O zaman önce ateşböcegi ölmeli..
Ve yerini almalı yeni biri...
Becerebilir mi bilmiyor,acaba karınca olunca ölür mü icindeki ateş böcegi...
Ama dogru ya söküp atmıştı kalbini...
Kalpsiz bir ateş böcegi olurmuki?
Karınca olunca kalmamış anlatıcak bir hikayesi...
Silmiştik ya herseyi sahi...
Yeni dost edinmiş sessizligi...
Söylicek ne bir sözü varmış ne de kendisi...
Bu degilmiş kendisi...
Olmak zorunda oldugu kişiymiş görünce adaletsizligi...
Su da bakmış yeni görüntüsüne...
Yaşlar birden boşalmış gözlerine...
Ne ışıgı varmış artık ne de hisleri kendinde...
Eskisi gibi degilmiş bakışları bile...
Kanatlarıda gitmiş,uçamazmış artık gökyüzünde...
Üzülmüş en çokta ışıgını kaybettigine...
Mecburmuş ışıgından vazgeçmeye...
Böylece bulamıyacakmış onu Danny geri döndügünde...
Tanıyamazmış ki ışıgı olmadan Lilith'i görsede...
Üstelik ruhsuz bir karıncaya dönüsecegi gelmezmiş ki aklına bile...
Ama olmuş bi kere...''Affet beni'' diyebilmiş Danny'e sadece....
Ve başlamış kendi yazdıgı yeni kaderine....

-lilith-

0 yorum: