9 Şubat 2010 Salı

Daha yeni ipten toplayıp giymiştim yalnızlıgımı oysa ki?




Her yanımdalar yine...
Çamurdan insanlar!!
Bulaştırıyorlar bana kirlerini...
Tıpkı eskiden yaptıkları gibi...
Kaçmalıyım, koşuyorum, bırakmıyorlar peşimi...
Bilegimden yakalanıyorum her adımda...
Her adım yeni bir yakalanış...
Her yakalanış yeni bir leke...




Lekeleniyorum insanların arasında...
Yalnızlık herzaman daha temiz...
İstemiyorum o kirli düşüncelerini!
Bu çamurların sebebi,
Kabullenmeyişim hiçbirini...
Ne kendilerini,ne düşüncelerini!





Daha yeni ipten toplayıp giymiştim yalnızlıgımı oysa ki...
Çok olmamlıştı üstümü temizleyeli...
Bakın, hala elbisemde duruyor çamur izleri...




Derin bir sızı ellerimi kaplıyor
Kesiklere yenileri ekleniyor...
Lekeler düşlerimi bir bir kırıyor...
Düşkırıklıklarım ellerimi kesiyor!






Bu..Bu tanıdık geliyor...
Acı?Gittigin yerden çabuk döndün demek...





Aglamak nerelerdesin?
Düşkırıklıklarım kesti ellerimi...
Ve çamurlar kapladı bedenimi...
Ruhumun gözyaşlarına ihtiyacı var!

Gözyaşlarım dönmelisiniz!
Lekeleri ancak siz temizlersiniz...
Hıçkırıklarım geri dönün!
Her neredeyseniz...







-lilith-