30 Ekim 2008 Perşembe

Mabed

Midemi bulandırıyor insanlar...
Öğrenmeseydim keşke diyorum bazen,bilmeseydim..
Tadabilir miydim mutlulugu?
Nasıldır ki yaşamak bilmeden..
Yeniliyorum merakıma,sonucsuz bir çaba başlıyor...
İçlerine karışmaya çalışıyorum olmuyor..
Görmezden,bilmezden gelmeye çalışıyorum yine olmuyor...
Varlıkları midemi bulandırmaya yetiyor...
Gereksiz amaçlar,boş amaçlar için harcanan hayatlar...
Sahte kahkalarım beynimde çınlıyor...
Çığlıklarım içimde yankılanıyor...
Buluyorum kendimi girdabımın içinde...
Yalanlar,ihanetler,yalnızlıklar...
Haykırışlar,çığlıklar,yenilişler...
Kaçıyorum mahsenime,karanlıgıma,yalnızlıgıma...
Kendime sakladıgım dünyama...
Hamlet'in sözlerini hatırlıyorum...
'Kırıl ey kalp!Çünkü dilimi tutmam lazım'
Susuyorum,saklanıyorum,düşünüyorum...buluyorum....
En mahremim...Kendimim....

-lilith-

0 yorum: