30 Ekim 2008 Perşembe

Başlarken....

Kendi ayak seslerimin yankısı...

Her adım bir cıglık...
Nemli bir koku...
Çatlak duvarlardan sızan sıvı tanıdık geliyor..
Dar bir yolda ilerliyorum...
Düzensizce yerlesmis tablolar..
Durunca heryer dönmeye başlıyor..
Yürügünce ise ortalıgı acı bir cıglık kaplıyor..
Ne yapacagıma karar veremiyor,adımlara devam ediyorum...
Derken tabloları görmek istiyorum..
İmkansız geliyor,ışıktan cok uzakta bir yerdeyim...
Cesaretimi toplayıp yaklaşıyorum...

Tüm tabloların aynı oldugunu görüyorum.Hızlı bir şekilde hepsine bakmaya çalışıyorum.Adımlarım hızlandıkça,çığlıklar artıyor...Belli ki birinin canını çok yakıyorum.Ama merakıma yeniliyorum,aldırmıyorum çığlıklara..
Sonu görünmeyen koridorda duvarlara bakarak ilerliyorum.Derken birseyin farkına varıyorum.Tabloların hepsi aynı degil...Belki milimlik fark var ama kesinlikle ilk baktıgımla,en son baktıgım aynı degil....
Karanlık artıyor,koku keskinleşiyor...Adımlarımdaki çığlıklar artık daha acı...Tabloların sonuna geldigimi hissediyorum.Bu dar koridorda ne işim oldugunu bilmiyorum....
Son tabloya geliyorum,bakmak icin cesaretimi toplamaya çalışıyorum..Tam başımı kaldırdıgım anda duvar yerine diger yöne bakıyorum...Kocaman bir ayna görüyorum.Ama yalnız degilim aynada,,ardımda cesetler...Bir adım daha yaklaşmak istiyorum..Acı bir çıglık...Aynada önümde bir ceset daha oluşuyor...
Tablolardaki kişi benim anlıyorum.Aynaya adım adım yaklaşop,donuk bakışlarla aynaya bakıyorum...Tanıdık koku artık daha keskin.Aynadaki cesetlere bakıyorum,,tanıdık geliyorlar..Cesetler benim...
Babamdan yedigim ilk tokattaki halim,ne kadar küçükmüşüm...İşte ugradıgım ilk haksızlık,,ilkokul yıllarımda...Yaklaştıkça cesetler şimdiye yaklaşıyor...İlk hayal kırıklıgım..İlk aşkım..İlk aldanışım...İlk aldatılışım...İnandıgım ilk yalan...
Tattıgım acıları hatırlıyorum,bir daha ölüyorum..Koridorun sonuna gelmişim,tek bir adım kaldı son cesede...


Ama bu kez geri adım atmayı deniyorum,,,cesetlerimi ezmek pahasına olsa da...

-lilith-

0 yorum: