30 Ekim 2008 Perşembe

Donduran Güneş


Güneşli bir havada,şimşekler çakması gibi,
Ruhum dört mevsimi birden yaşıyor.
Güneş açtı,mavi çok yakın derken,
Aydınlıgın tam ortasında,yıldırımlarla düsüyor karanlık...
Yagmur yıkıyor ardından anılarımı..
Yagmuru sevmeye başlarken,
Fırtınam tipiye dönüşüyor..
Donduruyor hislerimi..
Issız bir vadide buluyorum kendimi,ayazın ortasında..
Donmuş hislerim tutsak etmiş gözyaşlarımı..
Işık gözlerimi alıyor,hemen ardındansa alabildigine karanlık...
Yıldırımlar başlıyor canımı yakmaya..
Gözlerim tahammül edemiyor bu fırtınaya
Yoruyor izlemek savaşını..
Aydınlıkla karanlıgın...



-lilith-

1 yorum:

Adsız dedi ki...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.